köy hayatının dayanılmaz güzelliği

• bir daha dünyaya gelirsem imam veya sınıf öğretmeni olup yaşamak istediğim güzelliktir.
  bu arada bir daha dünyaya geleceğime inanırsam imam olamıyorum, bir paradoks ortaya çıkıyor.
  sadece sınıf öğretmeni olabilirim.
• koskoca thanos bile evrenin yarısını yok ettikten sonra köye yerleşti.
• dar alanda kısa paslaşmalardan öteye gitmeyen, dedikodunun allahının döndüğü, pek çok olanağın olanaksız hale geldiği, hırsızlık gibi vakalarda işin zıvanadan çıktığı, yaşayanların evinde silahın kesinlikle bulunduğu, buradaki insanların köy diye zırvaladıkları yerlerin aslında ege kasabası olduğu, hayat standardının yerlerde süründüğü ( elektrik kesintilerinin uzun sürmesi, internetin olmaması, kargonun 1 haftada gelmesi ya da hiç gelmemesi, yılan sokması ya da doğum gibi durumlarda tam teşekküllü hastaneye gidiş süresinin ayyuka çıkması gibi...) şeylerin yaşandığı köy hayatının gerçekten dayanmakta zorluk çekilen güzelliğidir.
  o kadar dayanılamamıştır ki köyler bomboştur, herkes şehirlere göçmüştür.
• "köle hayatının dayanılmaz güzelliği" diye okuduğum başlık. spartacus izlemeyi azaltmam lazım galiba.
  t: dayanılmaz sıfatı bir tık fazla olsa da yine de güzel olan yaşam biçimi.
• ilçe merkezinde serbest meslek icra ediyorum. sıkıntılı ve stresi bol bir iş. mideme kramplar giriyor bazen, asit seviyesi yükseldiğinden kaynaklı reflü başlangıcı var. midemden boğazıma kadar yanma hissinin dayanılmaz acılarını yaşıyorum ve bu beni hayattan bezdiriyor. ayrıca ilçe merkezine 12 km. mesafedeki köyümde babamla birlikte çiftçilik yapıyorum. şu zaman itibariyle, gayet net olarak söylüyorum ki, en mutlu olduğum anlar arazide çalıştığım anlardır. ne mide krampı, ne bir yanma hissi ne de başka bir lanet hastalıktan eser kalmıyor. babama dua ediyorum. iyi ki zamanında kendisine yapılan büyük şehirde daha iyi kazanç imkanı tekliflerini kabul etmemiş ve köyde kalıp bir düzen kurmuş. köy candır kardeşlerim.
• köylerde bile artık insanlar bireyselleşmeye başladı. toplu halde yaşam kültürü değişiyor. insanlar artık köyün içinden çıkıp köyün dışındaki tarlasına ev yapıyor ve müstakil yaşamı tercih ediyor. bu şekilde bir köy hayatı gerçekten güzel. sessizlik, temiz hava, doğal yaşam, hayvanlar, bitkiler.. zenginlik hayalim bunlardan ibaret. adamlar bu hayatı bırakıp şehre göç etme derdinde diğer yandan. birilerinin hayatı başka birilerine çekici geliyor. köy hayatı da böyle bir şey sanırım.
• ikinci gün telefon çekmiyor diye dönecek insan beyanı.
• insan düşünmüyor değil,zaten iş güç yok üniversite bilgimle köye yerleşiyim..
• kışın sıcacık evden çıkıp gecenin bir yarısı kıçınız dona dona bahçenin sonundan odun almaya giderken, yazın bir değişiklik yapayım da damda yatayım deyip, gece uykudan uyanınca kedi kadar fareyle göz göze gelindiği an, üç yıl önce giydiğiniz şortun hala köyde dedikodusunun yapıldığının kulağınıza geldiği an ve doğurmaya çalışan ineğe yardım etme amaçlı, veteriner hekim ve yengeyle beraber buzağıyı çekerken yüzünüze sıçrayan kanla daha da bir idrak edilebilen güzellik. evet.
• köylü demek cahillik, kincilik , dedikodu, sapıklık , yobazlık ve açgözlülük demektir. köyde yaşanmaz, yaşatmazlar.