ölüm korkusunu yenmenin yegane yolu

• yaşamaktır sadece yaşamak...
• “ne olumden korkmak ayip,
  ne de dusunmek olumu”
  
  olum korkusu oldugunu ve bunun normal oldugunu kabullenerek baslanabilir. bir seye direnc gosterilmez ve kabullenilirse, o sey, her ne ise o, artik eskisi kadar etkili olmaz ustumuzde.
• ölmek korku morku kalmıyor.
• iki yolu var:
  1) sağlam bir dini inanç
  2) hayatı kendi gönlünce zevkle yaşamak.
  bu ikincisini yapabilen insanlar ihtiyar olup veda busesini kondurma aşamasına geldiğinde, geriye dönüp baktığında hayatı güzel yaşamış olmanın verdiği tatmin ve iç huzur duygularıyla çevresine kıyasla biraz daha huzurlu bir modda (görece daha az korkuyla) hazırdır ölüme.
  hem sağlam bir inancı olmayıp, hem de istediği gibi ömür geçirmemiş olanlar genellikle aşırı agresif ve hastalık hastası olurlar. kafalarında sürekli "pişmanlıklar, yapılamayanlar vs" döner durur.
• daha önce ölmemiş insanlar buna korku diyor. bizim gibi defalarca gebermiş olanlar ise aşk diyor . ölümden bihaber olanların bu konuda akıl vermesi çok komik ^*
• testosteron, adrenalin. erkekler için tabi.
  
  kadınlar için fikrim yok.
• senden önce, takribi 100 milyar insan yaşadı. seninle birlikte, takribi 8 milyar insan yaşantısına devam ediyor.
  
  sıradansın. senden önceki 100 milyar insandan ve senden sonra gelecek nice 100 den bir farkın yok. hayat döngüsünde, can buldun, yaşıyorsun ve öleceksin. tek farkın, bazılarından daha erken ya da daha geç gideceksin. bazılarından daha az ya da daha çok acı çekeceksin. gittikten sonra, sen dahil hiçkimse için bir anlamı kalmayacak.
  
  senden sonra başka birinin daha aklına bu soru gelecek ve cevabı yine aynı olacak.
• kaybedecek bir şeyinin olmaması. hayata dair her bağ ölüm korkusunu arttırır.
• ölümü kabul etmek ve kucaklamaktır.
  
  hem zor olan insanın kendisinin değil, sevdiği birinin ölmesidir. onu kabullenmek de çok zordur.
• her akşam illa ölümle ilgili bi başlık gözümün önüne gelecek. hatırlatıp durmazsanız azrailin yan çarı gibi aq yenmiş kadar oluyoz zaten