türkiye'den siktir olup gitmek

• gittim. matah bir şey değil. mesele aslında türkiye meselesi de değil. mesele mutluluğunuzun kaynağını bulabilme meselesi. sizi mutlu eden şeyleri bilirseniz, nerde olduğunuzun hiçbir önemi yok aslında. kendi dünyamızı yaratabildiğimiz bir dünyada yaşayan varlıklarız hepimiz. yoksa, sanıyor musun ki sana yurtdışında herkes kollarını açacak? avrupa’da türküm deyince insanların aklında canlanan düşünceleri, surat ifadelerindeki değişimi kaç kere gözlemledin? amerika’da insana, etik olgulara verilen değer ile paraya olan açlığın çatışmasının ortasında kaldın mı hiç? hiçbir yerden siktir olup gitmeye gerek yok aslında. tek ihtiyaç, seni mutlu eden şeyler ve sevgiyle dolu insanlarla kendi dünyanı inşa etmek.
• umarım başlık bugün entry dolmaz da huzur buluruz biraz
• türkiye'ye döndüğüm 2003 senesinden beri freelancer developer olarak alışan birisi olarak yaşamını ailesini kurmuş orta yaşlı birisi olarak fikirlerimi paylaşmak istiyorum.
  
  freelancer yaşamımda birçok farklı şirketle uzun süreli çalışma hayatları geçirdim. genelde senede 1-2 ay yurt dışı seyahatlerine çıkan birisiyim. orta okula giden bir kızım ve sevgilim karımla birlikte ıstanbul'dan kaçtığımızdan beri keyifle bir yaşam sürüyoruz. açıkçası güneye kaçtığımız için en çok yazları ülkeden uzaklaşmayı istiyoruz.
  
  ben ülkeyi açık ve net seviyorum bunu söyleyebilirim. öyle gideyim ülkeden diye çok çaba göstermedim. sadece 15 temmuz olduğu sürede ailem ile yurt dışındayken acaba dönmesek mi diye düşünmedim diyemem. dışardan takip edince olanları ne olacağını bilmemenin getirdiği düşünceler baba olduğunuzda farklı noktalarıda düşünmenizi gerektiriyor.
  
  çalışma hayatım boyunca birden fazla yurt dışı teklifide geldi ancak ben yaşamımdan memnundum. ama gel gelelim ülkemizde reddedilmeye çalışılan ekonomik kriz etkisini her geçen gün arttırmakta. beni siyasi gelişmelerden çok daha fazla korkutan ülkede hızla etkisini arttırmakta olan ekonomik kriz. baktığınızda yurt dışıyla iş yapan birisi olarak belki tuzu kuru diye düşünebilirsiniz. ancak her ne kadar fazlasıyla sıradan yaşamayı seçen bir aile olsakta toplumda insanların ekmek bulmakta sıkıntı yaşaması suçun yükselmesine sebep olucak.
  
  bir süredir yine iş seyahatinden dolayı yurt dışındayım . bu süreç içerisinde evime hırsız girmeye çalıştı ve eşim ile kızım ciddi düzeyde korktu. çalıştığım şirket benim oraya taşınmayı isteyip istemeyeceğim ile ilgili bir deneme daha yaptı. oturdum hesap kitap yaptım , evde alışverişlere giden birisi olarak aylık harcama karşılaştırması yaptım , üstüne gelir vergisi , dolaylı vergiler vs.. , okul , sağlık , lokanta fiyatlarını karşılaştırdım. avrupa'nın en pahalı şehirlerinden birine yerleşiyor olmama rağmen türkiye'te genelde artık tek ucuz olan şey emlak. onun haricinde yaşam kalitesini arttırıcak diğer artılara girmiyorum bile.
  
  teklifi kabul ettiğimden beri açıkçası çok daha huzurluyum çünkü artık yaşamımızın yeni yoluyla ilgili şeyler hayatımı dolduruyor. bazılarının tersine gitmeye çok hevesli olmasamda gerçekleştireceğim eylem.
• (bkz: yök'ün yabancı öğrenci sınırını kaldırması)
• başlık yine yoğun talebe uğrayacak sanırım
• yeterli param olsa bu geceden yapacağım iş. demokrasi resmen rafa kaldırılıyor.
• en kısa sürede bu ülkeden siktir olup gideceğim. arkama dönersem en adi orospu çocuğuyum. varsın vatandaşlıktan da çıkarsınlar. canımı sokakta bulmadım ben , geleceğimi bu ortadoğu çöplüğünde harcamayacağım.
• aynı gün hem popcorn un ölümüne sevinirken demokrasinin ölümüyle yıkılmış bulunuyorum
• bu saatten sonra, nefes almak gibi.
  dilin damağın kuruduğu anda bir bardak suyu kesintisiz içmek gibi.
  gidin.
  gidelim.
• ahh shit, here we go again