bulgur palas

• ibb'nin sihirli dokunuşlarından biri bulgur palas ya da özgün adıyla bolulu habip bey konağı. yenikapı'dan indikten sonra yaklaşık 15 dakikalık yokuşlu bir yol sizi bekliyor. bahçesinden içeri girince solda deniz manzarası göze çarpıyor. dilerseniz konakta geçireceğiniz 'muhtemelen' uzun bir vakit öncesi ya da ziyaret sonrasında kahveniz eşliğinde banklarda oturabilirsiniz, fakat konakta da deniz cephesine bakan oldukça fazla pencere mevcut. en üst katında da seyir terası bulunuyor.
  
  giriş altı ve giriş üstü katları kütüphane. dilerseniz kitaplardan birini alıp, şık ve oldukça rahat koltuklarda oturup okuyabilirsiniz. yalnız kitapları aldığınız rafa koymamamız için, çok fazla uyarı notları göze çarpıyor. masaya bırakınız efenim. orta masalarda, ders çalışan, uzaktan çalışan, resim yapan insanları görmek, ibb kültür'e 10 kez daha teşekkür etsem az dedirtti. öte yandan, sessizce manzara fotoğrafı çeken misafirlere aldırış etmemenin kimseye bir zararı olmasa da, ortamın büyüsünü bozan çocukların bağırışını ve de yaşlıların umursamaz kahkahalarını duymamak mümkün değildi. bunun için sanırım, 15 dakikada bir sessizliğin muhafaza edilmesi için anonslar yapılıyor.
  
  yanlış hatırlamıyor isem geriye kalan üç kat, fotoğraf sergisinden oluşuyor ki hayran kalmamak mümkün değil, muazzam gerçekten de. fotoğrafların büyük çoğunluğu 1960-70 yıllarında çekilmiş diyebilirim. ancak fotoğrafların içeriği ile bilgi almak istediğinizde ne yazık ki bu bilgi fotoğrafın altında ya da yanında değil de tek bir sayfada tüm fotoğrafların içeriğinin toplanmış olduğunu göreceksiniz ki bu durum gezinin uzamasına neden oluyor. ben fotoğrafını çekip, ordan takip ettim. görsel sanırım, kolaj görüntüsünü bozmamak için böyle bir seçim yapılmış. görsel
  
  pazar günü olmasına rağmen yoğun bir kalabalık yoktu. kahve ücretsiz evet, ancak ben içemedim. tadı epey lezzetsizdi. yine de, çıktığımda ooohhhhhh, dedim. bir de bunu diyeceğim hiç aklıma gelmezdi ama, iyi ki varsın ibb dedim ama içimden dedim. (bkz: iyi ki varsın üsküdar)