bahar (dizi)

• belki soylenecek cok sey vardir, ama bana dusmez ki yermek yerine hoslandigim anlari yazmak istedim.
  
  -oncelikle ameliyata girerken bahar'in parla'ya "anne kuşlar yavrularini hic birakmaz, bir sey olmayacak soz" demesine cok icim buruldu. bazen oyle olmuyor, yogun bakimlardan anne'ler donmeyebiliyor. ^{* * *}
  
  -sanirsam 10. bolumde bahar ile evren dertlesirken bir anda catinin bir yansimasinda gercekte sadece konusup yanyana sessizce dururlarken sarilmalari nefis bir detaydi.
  
  - ve 11. bolumde ise bahar'in icip icip timur'un gencligini gormesi, timur'un bahar'in yanina gitmesi ve aglayarak bahar'in sarilip yaninda durmasi. bir anligina ikisinin de genclesmesi, ilk hallerine donmesi. ne de cok sey anlatiyor. gunumuz degil de, ilk tanistiklari timur'a sarilip agliyor. aslinda ona asik ve onu deli gibi ozlemis bir bahar. ayni sekilde, bir anda uyanip kucuk timur'a tokadi atmasi da.
  
  sade detaylar. ama onlari guzelliginden alikoyamiyor bu sadelik. cunku basit degil, sade.
  
  izledikce, aklima geldikce editlerim.